Classic Remise

Berlijn (D)


 
● Bedrijfsverzamelgebouw rond auto's
● Verkoop, onderhoud en stalling
● Eerder bekend als Meilenwerk
● Nadruk op naoorlogse modellen  
● Enkele zeer uitzonderlijke modellen
 

maart 2022

Andere naam, vertrouwd concept

Classic Remise is een bedrijfsverzamelgebouw waar het draait om klassieke en exclusieve auto’s. Je kunt ze er kopen, laten onderhouden, restaureren of stallen. Op de liefhebber gerichte, gespecialiseerde bedrijven bundelen zo kun krachten. Wie geen oude of bijzondere auto heeft en er ook geen wil kopen, is toch van harte welkom. Er is alle gelegenheid rustig rond te kijken. Een weekje vakantie in Berlijn is een mooie gelegenheid even langs te gaan. Opnieuw, na bijna dertien jaar.
 

Volgens Google is het vanaf ons tijdelijke stadsappartement met het openbaar vervoer net zo snel als met de auto. Dan laat ik die mooi staan in de Q-Park-garage onder Alexanderplatz, is de gedachte. Het metrostation is immers om de hoek. Na twintig minuten treinen komt er lichte spijt. Vanaf de dichtstbijzijnde U-Bahnhalte in de Turmstrasse is het nog best een stukje lopen. En dat na een stadswandeling van tien kilometer eerder vandaag. Maar er is geen reden tot zeuren of klagen. Voor je hobby heb je wat over.
Bij aankomst in de Wiebestrasse lijkt de vorige keer wel gisteren. Alles komt bekend voor. Alleen staat op de poort een andere naam. Classic Remise was in 2009 nog Meilenwerk. Dat overkoepelend bedrijf ging echter failliet na grootse plannen voor een uitgebreider netwerk van dergelijke centra in Duitsland en Zwitserland. De vestigingen in Düsseldorf en Berlijn werden in 2011 omgedoopt in Classic Remise. Allebei zijn ze gevestigd in een oud opgeknapt gebouw van respectievelijk een trein- en tramremise. Dat verklaart de naam.
Op een van de muren hangt informatie over de oorsprong van het gebouw. De Wiebehalle ontstonden in de jaren 1899-1901. Het complex was destijds de grootste tramremise van Europa, een prestigeproject van Keizer Wilhelm II. Er was plaats voor 300 tramwagons. Tot 1964 bleef het fungeren als tramremise, daarna raakte het in verval. In 1996 werd de bouwval tot verboden terrein verklaard. Zeven jaar later openden na een grondige renovatie de deuren voor de nieuwe bestemming. 'Ein Kompetenz-Zentrum für klassische Fahrzeuge' noemen ze het zelf.
 

We zijn er bijna... 

Een oude foto toont de vroegere bestemming van het gebouw.

Rariteiten
Afgezien van de naam lijkt er niet veel veranderd. Zelfs het bruine karkas van een oude Jaguar Saloon staat nog op dezelfde plek bij de ingang. Ongetwijfeld zijn niet alle bedrijven van nu dezelfde als toen. Ik zie bijvoorbeeld dat de dealer van Ferrari en Maserati is vertrokken. De lichtbakken die destijds aan de gevel hingen, zijn weggehaald. Maar Thiesen, naar eigen zeggen handelaar in ‘Automobile Raritäten’, is er nog steeds. Het roestige wrak boven de deur van het kantoor heeft zijn plaats behouden. In een heel ver verleden moet het een aantrekkelijk model zijn geweest. Zo'n knipoog naar al te serieuze aandacht mag ik wel.
Direct voorbij de poort, op de binnenplaats, zie je meteen de aard van de handel: exclusieve en dure auto’s voor de liefhebber. Achteloos staat een tiental Porsches van verschillende types en jaargangen bij elkaar. Er staan verder klassiekers van diverse pluimage, van een Rolls-Royce Corniche coupé tot een bestel-Eend en van een Fiat 850 Coupé tot een Jaguar Mark II. Zoveel zinnen, zoveel voorkeuren in het land van de autogekken. 
 

Het geraamte van een oude Jaguar staat er na 13 jaar nog steeds.

Boven het kantoor van Thiesen de overblijfselen van wat ooit een luxe auto was. Links 2009, rechts 2022.

Direct bij de poort staat een hele serie Porsches.

Een Citroën AZU, de bestelwagenvariant van de 2CV. De voordeuren gaan nog naar de verkeerde kant open.

Een beroemde klassieker: Jaguar Mark II. Tijdloos Brits, ook met die spiegels op de spatborden.

De Peugeot 404 had standaard bevestigingspunten voor een imperiaal in het dak geschroefd.

Wat heb je liever? Een tweedeurs Corniche of vierdeurs Silver Shadow?

Een leuke klassieker hoeft niet per se groot en duur te zijn, toont zo'n Fiat 850 Coupé.
 

Bijzonderheden
Bij binnenkomst in de voormalige remise is geen twijfel mogelijk. Het ruikt hier naar oude auto’s en olie. Het vanwege de coronamaatregelen verplichte FFP2-mondmasker houdt dat niet tegen. Net als buiten is een keur aan klassiekers opgesteld. Een Volvo Duett begroet de bezoekers die binnenkomen via de ingang Tor 4. Een paar meter verder staan een Jaguar E-Type en Mark II. Ze onderstrepen meteen de diversiteit. In het gangpad lijkt een perfect gerestaureerde Traction Avant te wachten op vertrek.
Als altijd ga ik op zoek naar bijzonderheden, dat wil zeggen naar modellen die je niet vaak tegenkomt in musea of bij evenementen. Heel lang duurt de zoektocht niet. Voor zover ik me kan herinneren is het de tweede keer dat ik een Panhard CD tegenkom, de sportwagen die tussen 1963 en 1965 werd gemaakt. De CD slaat niet op een rol in het diplomatieke verkeer, maar op ontwerper Charles Deutsch. De hoogte is minder dan 1,19 meter. Door de uitstekende stroomlijnvorm kun je met het luchtgekoelde tweecilinder motortje een top halen van 160-180 km/u, afhankelijk van de uitvoering. 179 zijn er destijds van verkocht. Het is een juweeltje. Karakteristiek is de vorm van het dak met twee bogen. 

 

Het ruikt er naar oude auto's en olie als je binnenkomt bij de ingang van Tor 4.

Een fraaie Volvo Duett, de stationcar op basis van de PV 544. Te koop voor € 25.800.

Rechts een vroege uitvoering van de Volvo 144, nog zonder dikke bumpers. Vraagpijs € 18.600.

Bij Stehling staan deze Jaguars te koop voor € 69.900 en € 54.800.

Plattegrond van het geheel (illustratie: Classic Remise).
 

Een werkelijk schitterende Citroën Traction Avant.

Aan het nummerbord te oordelen, is het een auto uit 1935.

Dit model zie je zelden: Panhard CD met tweecilinder luchtgekoelde boxermotor.

Het wagentje is extreem laag en zeer gestroomlijnd, waardoor een hoge topsnelheid mogelijk is.

Een opvallend detail: het dak in de vorm van twee koepels.

In de gangen staat het aanbod van verschillende handelaren.

Bij Thiesen staan een AC Shelby Cobra 289 en Alfa Romeo Giulietta 1600 Spider te wachten op een nieuwe eigenaar.

Franse sferen
Achter de Panhard staat nog een andere exoot, een DB Le Mans. In dit geval verwijst DB naar de makers Deutsch en Bonnet. Er is een familieband met de CD, want de techniek van deze DB komt ook van Panhard. Van dit model zijn er volgens deskundigen 232 gemaakt, tussen 1959 en 1962. De wagen is te koop. Vraagprijs 55.000 euro.
Ik blijf een beetje hangen in Franse sferen. Niet elegant, maar op zijn eigen wijze heel aantrekkelijk vind ik zo’n Peugeot 203 bestelwagen. Die heeft aan de achterkant nog een echte deur. Aan de rechterkant is een extra ruitje in de laadruimte aangebracht. Dat lijkt later te zijn gebeurd, want het past niet bij de lijn van de auto. 
Een gevoel van nostalgie komt op bij het dashboard van een Peugeot 304 Cabriolet. Dat roept herinneringen op aan de auto van mijn vader. Dat was gewoon een vierdeurs, maar met eenzelfde instrumentenpaneel. Opeens herinner ik me dat een deel van de onderrand van het dashboard werd vervangen als je er een radio in wilde hebben.
Misschien wel een van de leukste auto’s hier is een Simca Aronde Grand Large. Het bouwjaar is 1954. Het is een exclusieve tweedeurs hardtop met driedelige achterruit. Een panoramische achterruit uit één stuk was moeilijk of niet te maken of ontzettend kostbaar. Met twee spijltjes vertaalden de ingenieurs de creatieve ideeën van de ontwerpers naar een praktische oplossing. De auto is toentertijd naar Zweden geëxporteerd en onlangs volledig gerestaureerd. Het is dat ik geen belangstelling heb om zelf een klassieker te rijden, anders was dit wel een favoriet op het wensenlijstje. Voor 27.800 euro wil het bedrijf PreSelect er een ander en zichzelf blij mee maken.
 

Op basis van Panhard-techniek leverde Deutsch en Bonnet deze DB Le Mans.

De staartvinnen verwijzen naar de mode van die tijd.

Dit is toch een heerlijke auto: geen enkele luxe, maar een echt Frans werkpaard.

Het zijruitje is er vast later ingezet.

Een Peugeot 304S Cabriolet. Als nieuw, van binnen en van buiten.

Als je een radio wilde (rechts), moest je een nieuw deel van de dashboardrand kopen.

Een gewilde klassieker die je geregeld tegenkomt bij de handel: Peugeot 404 cabriolet, ontwerp Pininfarina.

Zo'n auto zie je hoogst zelden: een Simca Aronde Grand Large.

De panoramische achterruit bestaat uit drie delen.

Ook destijds was de tweedeurs hardtop een exclusieve uitvoering. De benzinedop zit achter het achterlicht.

Nog een Simca, maar dan jonger: 1100 Special van 1975.

Dit exemplaar ziet er beduidend beter uit dan de auto op de binnenplaats (rechts).
 

Buitenbeentje
Nóg exclusiever dan de Simca is een goudkleurige Alvis TD21 MK 1. Hiervan is er namelijk maar één gebouwd in deze uitvoering. Alvis heeft het maken van carrosserieën altijd overgelaten aan externe bedrijven. De laatste jaren was dat het beroemde Britse koetswerkhuis Park Ward. Dat bouwde de auto's naar een ontwerp van de Zwitserse carrosseriebouwer Graber. Op verzoek van klanten kon het ontwerp worden aangepast. Dit is zo’n buitenbeentje. De dakpartij en achterzijde wijken af. Voor een deel is de carrosserie van aluminium. Er zit geen prijskaartje op. Op de website van de handelaar staat alleen dat de auto tegen een prijs met vijf cijfers te verkrijgen is. Een koopje, zeggen ze er zelf bij. Dat zou ik als verkoper ook doen. Met zo'n auto heb je zeker bekijks.
Een volgende exclusiviteit dient zich aan: een Glas 1700 GT Coupé van 1967. Volgens de aanbieder zo zeldzaam dat je er nergens anders een kunt kopen. Voor 85.000 mag je ‘m meenemen. Nergens anders? En die witte auto in een gang verderop dan? Dat blijkt geen 1700 maar een 1300 GT te zijn. Zelfde model, andere motor en 36.500 euro goedkoper. Als het je alleen gaat om het buitengewoon fraaie uiterlijk, getekend door Frua, is de keus niet al te ingewikkeld, toch?

 

Een unieke Alvis TD21 met een koetswerk van Park Ward.

Het Britse merk heeft nooit eigen carrosserieën gemaakt.

Het dak en de achterzijde zijn op wens van de klant aangepast.

Glas 1700 GT: uniek als zo'n auto ooit te koop wordt aangeboden, zegt de handelaar.

De fraaie vormgeving is een creatie van Pietro Frua.

Na overname van Glas door BMW heeft dat merk de auto korte tijd nog gebouwd met BMW-motor.

Als het alleen om het uiterlijk gaat, is deze 1300GT een mooi alternatief.
 

Broodbezorging
De meeste auto’s hier zijn naoorlogs. Terwijl ik het schrijf, besef ik de beladenheid van die aanduiding in de huidige situatie. Overal in Berlijn wapperen op dit moment blauw-gele vlaggen en banieren of zijn gebouwen tweekleurig verlicht. Tegelijkertijd gaat het leven hier vooralsnog gewoon door, inclusief ons eigen toerisme.
Er staan enkele modellen van voor 1940. De oudste is een Hanomag Kommissbrot. Eenvoud is troef. Het open wagentje heeft niet eens deuren en slechts één koplamp. In verschillende musea kun je het model tegenkomen, dus heel erg lang sta ik er niet bij stil. Dat is anders voor een vrachtwagen uit 1943, gebouwd voor de broodbezorging door de bakkerijketen Wittler uit Berlijn. Ik denk de auto te kennen van een tijdelijke tentoonstelling in PS.Speicher in 2018. Toen was er echter niet veel tijd om eens goed te kijken. Het is een product van machinefabriek Esslingen aan de Neckar. Omdat brandstof schaars was, heeft de wagen elektrische aandrijving. Harder dan 20 km/u ging het niet en het opladen duurde zo’n vijf tot zes uur. De bakkerij had een vloot van tien van dergelijke auto’s. Ze werden tot in de jaren zeventig (!) ingezet. Twee zijn er bewaard gebleven. Bij het terugkijken van de foto’s van PS.Speicher blijkt dat het niet om hetzelfde exemplaar gaat.

 

Een vooroorlogse auto voor de kleine man: Hanomag Kommissbrot.

Alles is eenvoudig: geen dak, geen deuren, één cilinder, één koplamp.

Een van de twee overgebleven elektrische broodwagens uit de Tweede Wereldoorlog.

Onderhoud
Classic Remise heeft ook een aantal onderhouds- en restauratiebedrijven onder zijn dak. Hier kun je terecht met je klassieker bij een merk- of soortspecialist. Zo is Mercedes-Benz de specialiteit van HK Engineering. Waar Jaguar Gross zich op richt, laat zich raden. Her en der staan auto's op de brug. Er wordt aan gesleuteld; het is per slot van rekening een doordeweekse dag.
De bijzonderste auto is onbetwist een Lagonda Rapide van begin jaren zestig die je zou kunnen omschrijven als een vierdeurs Aston Martin. Van de 55 die ervan zijn gemaakt, zijn er nog 48 over. Dit is een pure toevalstreffer. Wat jammer dat ik die niet wat beter van dichtbij en van voren kan bekijken. Je kunt niet alles hebben.
Bij de specialist voor Italiaanse modellen komt even een Ferrari binnenrijden. Het lijkt erop dat niet alles helemaal goed is. Intussen loopt een monteur met een stuk uitlaat naar een Volkswagen Karmann Ghia. Hij kijkt of het stuk passend te maken is.
Van een Daimler 250 is de motorkap verdwenen, met inbegrip van de V8 die eronder zat. De auto combineerde een motor van Daimler met het koetswerk van de Jaguar Mark II. Ongetwijfeld komt de operatie tot een goed einde. De autodokters hier zijn knap.
 

In het pand zijn verschillende onderhoudsbedrijven gevestigd, gespecialiseerd in bepaalde klassiekers.

Een Lagonda Rapide op de brug. Jammer dat je deze auto niet van dichtbij kunt bekijken.

Publiciteitsfoto's van destijds, waarop de voorkant te zien is.
 

De Ferrari moet even terug naar de werkplaats.

Een Daimler 250 V8 is onder het mes. Motorkap en motor zijn even weg tijdens de operatie.

Nog minder complete Jaguars...
 

Britse auto's
Er staan nogal wat Britse auto’s, valt me op. De Rolls-Royce Silver Cloud Drophead Coupé (prachtig Engels voor een cabriolet) in donkerrood is misschien wel de aantrekkelijkste, al mogen de blauwe sedan ernaast of een Silver Shadow verderop er zeker ook zijn. Minstens zo exclusief is een Bentley Corniche Coupé, vergelijkbaar met de Rolls-Royce die buiten stond, maar dan met de afgeronde radiator en wieldoppen van Bentley. Hoewel voor de rest identiek, gaven de meeste klanten de voorkeur aan de uitstraling van de Rolls-Royce.
Bij Thiesen staan twee totaal verschillende uitvoeringen van de Aston Martin 15/98. Ze komen allebei uit 1938. De sportwagen is geregeld gebruikt om rally’s te rijden en heeft moderne koplampen.
Wie meer houdt van een moderne exoot, moet eens kijken naar die Aston Martin met koetswerk van Zagato. Opnieuw een model dat ik voor het eerst in werkelijkheid zie. Niet zo heel gek, want er zijn er maar 99 van gemaakt. Alleen al het ontwerp van de achterlichten is een waar kunstwerkje. Daar kan zo’n schreeuwende Lamborghini, macho zwarte Rolls-Royce (alles zwart, inclusief de radiator) of te dikke Maybach niet tegenop. Dit is het verschil tussen chique klasse en ordinaire rijkdom.
 

Rolls-Royce Silver Cloud derde generatie, te herkennen aan de dubbele koplampen.

Drophead Coupé klinkt toch veel mooier en Britser dan cabriolet.

De standaard vierdeurs Rolls is ook bepaald geen lelijkerd.

Een Rolls-Royce Silver Shadow, de eerste van het merk met zelfdragende carrosserie.

Zeer exclusief: de Bentley-versie van de Corniche. Daarvan zijn er veel minder gemaakt dan de Rolls-Royce-variant.

Twee keer een Aston Martin 15/98, als sportwagen of saloon, allebei uit 1938.

Deze vormgeving is typerend voor de jaren dertig.

Vergelijkbaar: een chique Jaguar.

Grote koplampen en sierbeugels voor de cabrioletkap geven karakter aan dergelijke auto's.

Een vergelijkbaar model in een andere kleurstelling. Deze is zo te zien niet te koop. 

Wie een Britse sportwagen wil, kan bij PreSelect ook terecht. Links een MG, daarnaast een Morgan.

Een Jaguar E-Type is nog volop te koop en wat dat betreft weinig exclusief.

Een exclusieve Aston Martin Vanquish Zagato met V12 motor. Vermogen: 600 pk.

De achterlichten zijn werkelijk kunststukjes.

Vraagprijs voor deze auto uit 2017 is bijna zeven ton.

Je hebt veel geld en wilt opvallen? Dan is een gitzwarte Rolls of Maybach mogelijk de beste keus.

Met zo'n Lamborghini lukt het je ook wel om aandacht te trekken.

Zelfs een witte auto krijgt bekijks, als het een Ferrari is.
 

Stalling
Eén van de leuke aspecten van de formule van Classic Remise is de stalling. Liefhebbers kunnen hun auto hier neerzetten, droog en beveiligd. Door de glazen wanden kunnen anderen van hun bezit meegenieten. De diversiteit is net zo groot als het aanbod van handelswaar. Naast dure sportwagens als een Ferrari of Lamborghini kun je een vooroorlogse Peugeot zien staan of een 403 cabriolet. De transparante, overdekte parkeerplaats maakt deel uit van de beleving. Rangen en standen lijken afwezig. Niet iedereen heeft eenzelfde geliefde. Van het merk Aston Martin zijn verschillende typen te bewonderen. Klassiekers hebben in Duitsland een eigen kentekenreeks, met een H op het eind. Wie er snel genoeg bij is, kan een nummer kiezen dat een relatie heeft met de auto. Een Aston Martin waarbij het kenteken begint met DB5 of een Rolls-Royce met de letters RR zijn voor de hand liggende voorbeelden.
Onderdeel van het gebouw is verder een ruime zaal voor bijeenkomsten. Merkclubs en andere groepen zijn van harte welkom. Zakelijke bijeenkomsten helpen bij de exploitatie van het geheel. Vandaag is er niets te doen. Ik loop even binnen en zie een paar Franse modellen die de ruimte direct sfeervol maken. Onderdeel van de catering vormen twee lichte vrachtwagens op basis van een oude Citroën en Peugeot. Het gaat in beide gevallen om goede wijn, die geen krans maar wel promotie behoeft. In het midden staat een Peugeot 201 en aan de kant een Citroën 2CV met uitgebouwde kofferklep (en alleen daardoor al bezienswaardig). De Renault 4CV is er als Découvrable. Met het dakje open was het nóg leuker geweest.
 

Stalling is een van de elementen van Classic Remise.

Je auto staat veilig en beschermd, maar het is ook leuk voor de liefhebber. Hier een Aston Martin DBS.

Verschillende modellen van het Britse edelmerk zijn te zien.

Misschien wel de beroemdste Britse auto met een toepasselijk nummer: Aston Martin DB5.

In de stalling is iedere klassieker welkom, van dure Rolls tot mooie oude Peugeot.

Oeugeot 403 Cabriolet met afwijkende grille en motorkap.

Alleen al de glazen garages vormen een soort museum.

Een aantal Lamborghini's op de onderste verdieping.

In de evenementenruimte staan een paar sfeervolle klassiekers.

De Peugeot dient als uitgiftepunt voor wijn.

Ook zonder die kostbare lading is het een bezienswaardigheid. 

Een vrachtwagentje van Citroën met een wijnvat achterin.

Aan de achterkant zie je dat het om een bijzondere Citroën 2CV gaat, met afwijkende kofferklep.

Een Peugeot 201.

Jammer dan de kap van deze Renault 4CV Découvrable niet open staat.
 

Kantoren
Het is rustig op deze donderdagmiddag. Er zijn nog een paar andere kijkers. Bij veel bedrijfjes is de deur op slot. Ze werken op afspraak of alleen in het weekend, vermoedelijk. In sommige kantoren turen medewerkers naar hun beeldschermen. Ze regelen aan- of verkoop of bemoeien zich met financiering en verzekeringen. Het winkeltje met schaalmodellen is dicht. Even opbellen en binnen twee minuten ben ik er, staat op een briefje. Het aanbod en de bijbehorende prijzen zorgen ervoor dat het bij kijken blijft. Net als bij de 'echte auto's'.
Binnen en buiten staan old- en youngtimers, exoten en alledaagse oude familieauto's, perfect gerestaureerde typen en vierwielers waarmee je nog wel even bezig bent om er wat van te maken. De een vindt sportwagens leuk, de ander de auto waarin je als kind meereed op vakantie. De een wil niets liever dan een Amerikaan, de ander is verzot op Italiaanse modellen. De eerste groep zal weglopen met een (tweedeurs!) Chevrolet 1957 of eerste generatie Corvette, de tweede met bijvoorbeeld een mooie Alfa Romeo Bertone als coupé of cabriolet. Voor weer anderen gaat er niets boven een Duits premiummerk. Het aanbod is hier breed.  
Als je met auto's helemaal niets van doen hebt, ben je hier duidelijk aan het verkeerde adres. Dan is er elders in Berlijn nog heel veel meer te zien. Dat geldt trouwens ook als je er wél iets mee hebt. Laten we wel wezen: je komt niet alleen naar deze boeiende stad voor blik op wielen in een oude tramremise. 
 

Een tweedeurs Chevrolet uit 1957, herkenbaar aan grille en motorkap.

Kies maar: een Chevrolet Corvette van de eerste generatie uit de beginjaren...

... of het alternatief, eentje uit 1957, met zijkanten in een afstekende kleur.

Tien jaar geleden is deze auto compleet gerestaureerd, meldt de beschrijving.

Deze Alfa Romeo 6C 2500 SS Villa d`Este Spider heeft een origineel chassis, maar een gereconstrueerd koetswerk.

De Bertone-coupé van Alfa Romeo is een gewilde klassieker met zijn tijdloze vormgeving.

Er is keus uit verschillende uitvoeringen.

Deze Spider is een aantal jaren ouder, te herkennen aan de afwijkende voorkant.

De NSU-Fiat Jagst (later ook als Neckar aangeboden), de Duitse Fiat 600, is niet te koop! 

Natuurlijk staan er ook volop modellen van de Duitse topmerken.

Bijna honderdduizend euro moet deze Borgward P100 opbrengen.

Veel geld, maar de wagen ziet er wel puntgaaf uit en is tamelijk bijzonder.

Verschillende handelen hebben hun handelswaar uitgestald.

Een geliefde young timer: een BMW 02-serie.

Dit is een 2002 van na de facelift, met rechthoekige achterlichten en een zwarte grille.

Voor deze Mercedes-Benz 220S Coupé geldt een vraagprijs van 105.000 euro.

Voor sportievelingen: een NSU TT en Lancia Delta HF Integrale.

Meer dan 14.000 moet zo'n Renaultje 5 tegenwoordig opbrengen. Meer dan de nieuwprijs ooit was.

Op het dak van de miniatuurautowinkel: het studiemodel NewStratos uit 2005 van ontwerpstudio Fenomenon.

Engelse taxi
Na vijf kwartier rondkijken is het mooi geweest. Tijd om weer via de U8 en U9 van de metro richting het centrum te gaan. Met mooie impressies in het hoofd lijkt de afstand naar station Turmstrasse korter dan daarstraks. Gevoel neemt je bij de neus. Onderweg word ik nog afgeleid door een bijzondere auto op de parkeerplaats bij de Volvo-dealer. Het is een LEVC, de ‘Londense taxi’, gemaakt door een dochteronderneming van Geely, het Chinese moederbedrijf van onder meer Volvo en Polestar. Vorig jaar dook zo'n model ook al op in het Parijse straatbeeld. De Britse hoofdstad raakt de exclusiviteit kwijt, al is de auto wel op de regels van die stad gebaseerd. In de basis is het een elektrische auto, maar als range extender is een benzinemotor ingebouwd. Dat biedt volgens de aanprijzing een uitstootvrije actieradius in de praktijk van maximaal 101 kilometer. Het is geen tikfout: 101 en geen 100. Bij Auto Koch staan er zelfs twee voor de deur. De ene is een tweedehands met 11.500 kilometer op de teller. Vraagprijs 65.000 euro. Dat is best een hoop geld. Maar aan grote bedragen ben ik deze middag inmiddels gewend geraakt. Wie weet, is het een goede investering en wordt dit een toekomstige klassieker. Ik laat het graag aan anderen over om daarachter te komen. Kijken is mooi genoeg. ■

 

Op de terugweg naar het metrostation staat deze Londense taxi, de LEVC.

De taxifabrikant is onderdeel van het Chinese bedrijf Geely.

Ontmoetingsplek voor vaklieden en liefhebbers In het Meilenwerk in Berlijn houden allerlei bedrijven zich bezig met uiteenlopende activiteiten waarbij bijzondere auto's centraal staan. juni 2009, laatste aanvulling februari 2016

Succes niet verzekerd    Na Berlijn en Düsseldorf kwam er een derde Meilenwerk in Böblingen bij Stuttgart. Is de derde vestiging net zo succesvol als de eerste twee?    oktober 2009 - laatste aanvulling februari 2016

Waar passie en handel samenkomen    Voor de tweede keer op bezoek bij Meilenwerk in Düsseldorf met de vraag of het net zo indrukwekkend is als de eerste keer.    april 2010, laatste aanvulling februari 2016

Museale showroom in oude locomotievenremise    Reis naar Meilenwerk in Düsseldorf, een bedrijfsverzamelgebouw rond klassieke auto's, waar ze worden opgeknapt en verhandeld. oktober 2007, laatste aanvulling februari 2016

Voor een alledaagse auto moet je hier niet zijn     Bezoekers aan Motorworld of Klassikstadt hebben veel interesse voor exotische of klassieke auto's. We gingen kijken in Keulen en Frankfurt.    november 2018