 Meilenwerk Berlin Berlijn (D) ● Verzamelgebouw met autobedrijven ● Aan- en verkoop klassieke auto's ● Onderhoud en restauratie ● Bijzondere wijze van stalling juni 2009, laatste aanvulling februari 2016 |
|
|
Ontmoetingsplek voor vaklieden en liefhebbers
Een Forum
für Fahrkultur noemen de Duitsers het. Het is lastig te vertalen. Omschrijven is
gemakkelijker: een
trefpunt van vaklieden en liefhebbers van bijzondere auto’s. Concreet betekent
dat een oud
gebouw met daarin allemaal verschillende bedrijven die zich bezighouden met aan-
en verkoop, verhuur, onderhoud, reparatie, restauratie en stalling. Vroeger was
het een tramremise, nu een plek waar het draait om geld besteden en verdienen
aan auto’s. De naam van onze bestemming: Meilenwerk, aan de Wiebestraße in
Berlijn.
 |
Geschiedenis
Er zijn beslist mooiere en
interessantere buurten in de Duitse hoofdstad, waar de moderne geschiedenis haar
sporen zo duidelijk heeft achtergelaten. Twintig jaar geleden werd letterlijk en
figuurlijk een bres geslagen in de Berlijnse Muur, een brute afscheiding tussen
twee vijandige politieke systemen. De pneumatische sloophamers maakten daarna
overuren om de scheiding ongedaan te maken en de geschiedenis een nieuwe wending
te geven. Kleine stukken Muur zijn overeind gebleven als monument van een wrang
verleden. Het centrum van de stad is prachtig opgeknapt. In de buitenwijken is
voelbaar dat de stad gebukt gaat onder het juk van de financiële problemen, mede
als gevolg van die eenwording. De Wiebestraße behoorde altijd tot het Westen,
maar de huizen, winkels en andere gebouwen zijn oud en doorleefd. De straten
kunnen wel een opknapbeurt gebruiken. Dit is geen A-locatie. Geen echt
aantrekkelijke omgeving. Geen plek waar je mensen met ver boven modale inkomens
verwacht. Zeker geen PC Hooft-allures. Toch is hier de plaatselijke dealer van
Ferrari en Maserati gevestigd. Niet in een prestigieus pand met een moderne
glazen pui, maar in een ruimte weggestopt in een oude tramremise. De showroom
had van een fietsenwinkel kunnen zijn.
 |
 |
Links de officiële ingang, rechts de achteringang voor gebruikers.
 |
 |
Verschillende aanbieders maken gebruik van het gebouw.
 |
De dealer van Ferrari en Maserati heeft onderdak gevonden in Meilenwerk.
 |
 |
Temidden van de klassiekers twee splinternieuwe Maserati Quattroportes, toekomstige klassiekers.
Liefde
Merkwaardig? Toch niet. Scuderia
Berlin is hier op z’n plaats. In deze omgeving geven alle ondernemingen inhoud
aan een vorm van liefde voor auto’s. Een liefde waaraan ze graag een goede
boterham willen verdienen. En waar genoeg mensen bereid zijn die te betalen. Meilenwerk
is een plaats voor liefhebbers, enthousiastelingen, autogekken, mensen met
benzine in het bloed of hoe je de soort ook wilt noemen. Ze willen geen gewone
auto, maar iets bijzonders. Dat loopt uiteen van een nieuw Italiaans raspaardje
tot een klassieke familieauto van een halve eeuw geleden. Ze worden hier
verkocht en aangekocht, opgeknapt en onderhouden.
 |
 |
Twee SL-Mercedessen in de werkplaats; het is hier heel gewoon. Rechts een bedrijf dat (BMW-)onderdelen verkoopt.
 |
Te koop: bakfiets, Maserati, Ferrari en Porsches.
 |
Twee Franse klassiekers: Citroën ID en Peugeot 404 Coupé.
Monteurs
Verschillende garagebedrijven bieden hun diensten aan, veelal gespecialiseerd in
een enkel merk of autosoort. De monteurs gaan hier nog af op hun ogen, gehoor,
gevoel en ervaring. Elektronische diagnoseapparatuur is er niet. Simpelweg omdat
de bijpassende auto’s ontbreken. Het biedt een interessante aanblik: een garage
met naast elkaar een 190SL en 300SL met de motorkap open. Elk zijn ze een klein
fortuin waard. Lang niet alle modellen zijn in topconditie. Soms moet er nog
heel wat gebeuren voordat sprake is van een fraaie klassieker. Ook zulk
vakmanschap is binnen de muren van Meilenwerk te vinden. Niet zelden is het
eindproduct na een restauratie mooier en beter dan het origineel ooit was.
 |
Deze Protos was half gerestaureerd toen de eigenaar overleed. Er is nog wel wat werk te doen!
 |
 |
Sportwagens
Op de parketvloer van de centrale evenementenruimte staan vandaag drie moderne
sportwagens. Een televisieploeg maakt opnamen en rijdt ze één voor één voor de
camera. Iets verderop staat een Ferrari warm te draaien. Het mag een mooi geluid
zijn, maar het woord adembenemend wordt op deze manier wel erg letterlijk
ingevuld. Niemand die zich er hier echter aan stoort. Even later wordt de auto
met veel precisie en zorg vanuit de smalle gang de showroom in gemanoeuvreerd.
De medewerker van Scuderia moet wel honderd keer steken, maar doet dat met veel
geduld. Een inschattingsfoutje kost al gauw duizenden euro’s. Het tafereel toont
de feitelijke onhandigheid van het pand. Maar ja, het is ook nooit bedoeld om er
met auto’s rond te rijden.
 |
 |
Meilenwerk is gevestigd in een oude tramremise; een klein stukje rails herinnert daar nog aan.
Tramremise
Meilenwerk is tussen 1899 en 1901 in opdracht van de keizer gebouwd als
tramremise voor de Berlijnse S-Bahn. Aan de buitenkant herinnert de gevel met de
vele deuren eraan. Binnen is een klein stukje spoorrails bij wijze van
herinnering blijven liggen. Eens was het de grootste remise van Europa, met op
22 sporen ruimte voor 300 tramstellen. Met het verdwijnen van de trams in
West-Berlijn raakte het gebouw zijn functie kwijt en raakte in verval. Op last
van de politie werd het medio jaren negentig onbruikbaar verklaard. In 2002
startte de restauratie van het inmiddels beschermd monument. Voor 11 miljoen
werd de remise aangepast voor zijn nieuwe taak, dat van bedrijfsverzamelgebouw.
De formule heeft inmiddels navolging gevonden. In Düsseldorf werd een oude
treinremise omgebouwd (►zie reisverslag). De daar ontstane showroomruimte is
trouwens fraaier van opzet dan in Berlijn. De formule slaat aan. In Stuttgart is
men bezig met een derde Meilenwerk.
 |
 |
Een monteur manoeuvreert een Facel Vega met horten en stoten naar zijn plek.
Onbeholpen
Zo behoedzaam de Ferrari wordt geparkeerd, zo schijnbaar onbeholpen krijgt een
klassieke Facel Vega een plaatsje in één van de gangen. De monteur heeft
zichtbaar moeite met het aangrijpingspunt van de koppeling. De achtcilinder
onder de motorkap laat zijn karakteristieke geluid horen. Het merk mag dan Frans
zijn, de motor is zuiver Amerikaans. Op de weg zou de auto opvallen. Hier kijkt
niemand ernaar om. Nou zijn er op deze woensdagmiddag in juni ook weinig
bezoekers. De man in het Modellautohaus, een winkeltje voor boeken en miniatuurmodellen, had
net zo goed thuis kunnen blijven. Vandaag heeft hij meer kosten dan opbrengsten.
Verschillende collega-ondernemers hebben die ervaring al eerder opgedaan. Het
licht in hun bedrijfje blijft op een doordeweekse dag uit.
 |
 |
Verkoper Thiesen presenteert zich als de handelaar in curiosa.
 |
 |
De Maserati Kyalami was een coupé. Deze auto is begin jaren '80 omgebouwd bij Profeta in Berlijn.
 |
 |
Een Aston Martin Lagonda Shooting Brake 1987. Vraagprijs: meer dan twee ton.
Rariteiten
De verkopers van de firma E. Thiessen zijn bezig met hun administratie. Naast
hun bureau in het kantoor staan twee klassieke Mercedessen. Thiessen is één van
de verkopers in het pand. Naar eigen zeggen handelt men in Automobile Raritäten.
Om dat te onderstrepen hangt boven de ingang van het kantoor het verroeste karkas van een
oude auto. Het aanbod is divers. Tot de rariteiten behoren onder meer een tot
cabriolet omgebouwde Maserati Kyalami en een tot Shooting Brake getransformeerde
Aston Martin Lagonda. Beide zijn in de ware zin van het woord eenmalig. Een heel
klein beetje minder uniek is een Bentley S2 Continental coupé. Van de versie met
links stuur en schuifdak zijn er slechts zeven gemaakt. Sluit de sfeer van de
jaren vijftig niet aan op je wensen? Dan is een Rolls-Royce Phantom II Sports
Saloon uit 1932 misschien iets. Het informatieblad op de voorruit meldt dat
Thiessen er graag 198.000 euro voor wil hebben. Gaat dat boven het budget? Voor
iets meer dan een derde rijd je in een vierdeurs Bentley S3, ooit de auto van
racewagencoureur Niki Lauda. De auto verkeert in perfecte staat. De rode met de
hand geschilderde biezen op de diepblauwe carrosserie en wieldoppen illustreren
het vakwerk van zijn makers. Is zelfs die nog te duur, dan is misschien een
Rolls-Royce Camargue een optie. Bouwjaar 1981, vraagprijs 67.500 euro.
 |
 |
Deze Rolls-Royce Phantom II Continental Sports Saloon van 1933 moet bijna twee ton opbrengen.
 |
 |
Links: Bentley S3 1965, ooit eigendom van Niki Lauda, rechts een S2 1961, één van de zeven met links stuur en een schuifdak.
 |
 |
De dubbele striping werd met de hand aangebracht, zoals op de motorkap en de wieldoppen.
 |
De Rolls-Royce Camargue 1981, ontworpen door Pininfarina, maar volgens velen niet zijn beste prestatie.
 |
 |
Een Adenauer en Barockengel: hun bijnamen zijn bekender dan hun typenamen, Mercedes-Benz 300d en BMW 502.
 |
Een Mercedes-Benz cabriolet met Amerikaanse koplampen.
Gewoon
Bij de buren van Car Classics Berlin staan ook gewonere auto’s te koop. Een
Volkswagen bijvoorbeeld. Gewoon wil niet zeggen dat het koopjes zijn. Een Kever
uit 1949, zonder enig chroomstripje in saai grijs, moet 19.800 euro opbrengen.
Een moderner exemplaar uit 1959 is met 12.500 euro een stuk voordeliger.
Concurrent Opel bracht destijds de Olympia Rekord uit. Een cabrioletversie van
1954 staat gebroederlijk naast de Kevers. Deze is weer bijna drieduizend euro
duurder dan de ’49-er VW, maar vergeleken met de bijna veertig mille voor een
BMW 502 V8 (Barockengel) is dat relatief weer goedkoop.
Bij de echt waardevolle modellen staat geen prijs. Die is op aanvraag
verkrijgbaar. Als je naar de prijs moet vragen, is de auto te duur voor je,
geldt als grapje in de wereld van de dure klassiekers. De NAG Protos uit 1930 is
zo’n voorbeeld. De grijze zescilinder is fantastisch mooi opgeknapt en staat –
anders dan alle andere modellen – achter een touw om de bezoekers op enige
afstand te houden. Voor alledaags snelweggebruik is de wagen volstrekt
ongeschikt. Ondanks een motorinhoud van 3594 cc is de topsnelheid slechts 90
km/u.
Dan kun je beter de Duesenberg Model A nemen, uit 1923. De achtcilinder
lijnmotor geeft genoeg vermogen om een top van 160 km/u te halen, destijds een
ongekende snelheid. Om de auto op tijd te laten stoppen, waren er hydraulische
remmen op alle vier de wielen. De Duesenberg had daarmee een primeur.
 |
 |
Familiewagens van toen zijn populair, zoals de Opel Olympia Rekord 1953, hier als cabrio-limousine .
 |
Tien jaar en ruim zevenduizen euro verschil. De klant heeft het voor het uitzoeken.
 |
 |
Hoewel in de minderheid, kun je ook terecht voor Britse sportwagens als een Austin Healey, MG Saloon of Jaguar E-type.
 |
Een prachtige NAG Protos van 1930, een waardevolle klassieker.
 |
 |
Een grote motor, veel cc, maar erg opschieten kun je er niet mee.
 |
 |
Onder de kap van de Duesenberg Model 8 zit een achtcilinder lijnmotor. Voor drie ton ben je de eigenaar.
Merkwaardig
De liefhebber kijkt de ogen uit. Tussen de meer gebruikelijke klassiekers staan
merkwaardige exemplaren. Een omgebouwde en verlengde Citroën DS heeft een
laadbak waar een racewagen op kan. In lengte wedijvert de auto met een gele
Checker achtdeurs taxi, destijds zo door de fabriek afgeleverd en bedoeld voor
speciaal vervoer, bijvoorbeeld op luchthavens. De auto is van het bedrijf
Classic Depot Oldtimervermietung, dat allerlei klassiekers verhuurt, van een
Londense Taxi tot een Goggomobil Coupé.
Een eindje verderop zien we een groene Rolls-Royce Silver
Shadow. Hij lijkt van voren heel normaal, maar voorbij de B-stijl blijkt het een
pick-up. Uiteraard is dat geen fabrieksproduct. Zoiets ordinairs zouden de
makers in de fabriek in Crewe nooit afleveren.
Een klein rood sportwagentje in één van de gangen trekt de aandacht. Het model
komt bepaald niet alledaags voor. Het is een Ginetta G15, van een Britse firma
die vorig jaar het halve eeuwfeest vierde. Destijds was de auto als bouwpakket
of compleet te koop. De techniek stamt van de Hillman Imp. Tussen 1968 en 1974
zijn er 800 van gemaakt.
 |
Een omgebouwde Citroën DS met een racewagen 'op zijn rug'.
 |
 |
De Checker was ook als 8-deurs stationcar een serieproduct, vooral ingezet voor transport op luchthavens.
 |
 |
Een door Abarth onder handen genomen Fiat 850 Coupé levert een klein racemonstertje op.
 |
 |
De voorzijde wijkt af van het basismodel van Fiat en voor extra koellucht moet de motorkap een stukje open blijven.
 |
 |
Dit merkwaardig model is een Britse Ginetta.
 |
 |
In glazen boxen kunnen klassiekers veilig worden neergezet.
 |
Heel wat eigenaren maken gebruik van deze mogelijkheid.
 |
 |
Een Cadillac van eind jaren vijftig in één van de boxen.
 |
 |
Een vleugeldeur-Mercedes, een Aston Martin DBS en een oude Rolls-Royce: een fortuin bij elkaar.
 |
 |
In stalling A08 staat een tot pick-up omgebouwde Rolls-Royce Silver Shadow.
 |
Niet alleen hele dure klassiekers: ook de eigenaar van de BMW Isetta kiest voor Meilenwerk als garage.
Stalling
Een belangrijke functie van Meilenwerk is de stalling. Je kunt er een box huren
waar je je auto veilig kunt stallen. Het leuke is, dat de zijwanden van de box
geheel van glas zijn. De parkeerplaats wordt op deze manier een
bezienswaardigheid voor liefhebbers. Dure, gekke, exclusieve, bijzondere of
juist alledaagse auto’s uit allerlei perioden staan hier keurig naast elkaar te
wachten op het moment dat er weer mee gereden gaat worden. Stuk voor stuk worden
ze gekoesterd. Is het niet door de eigenaren, dan is het wel door mensen die
tijdens hun bezoek aan Berlijn het centrum even ontvluchten en met de U-Bahn of
S-Bahn op zoek gaan naar dit Forum für Fahrkultur.
De terugreis naar het toeristisch centrum is weliswaar een afscheid, maar
gedeeltelijk ook weer niet. In de opgeknapte straten in het voormalige
Oost-Berlijn, in de omgeving van Unter den Linden, staan de klassiekers
van straks op straat of in de showroom. In de showroom van het
Volkswagen-concern staat de nieuwste Bentley en de ultieme Bugatti Veyron, op
straat rijden dure Porsches en Mercedessen. Even verderop heeft Opel een paar
klassiekers uit zijn verzameling in de showroom gezet. Het is inderdaad niet te
vertalen, Fahrkultur. Maar kijk om je heen en het wordt duidelijk.
■
 |
 |
Bij Classic Depot kun je een klassieker huren. De website is geïnspireerd door het gebouw (links).
 |
 |
Voor een oude MG is een plekje onder de trap en in een hoekje staat een Goggomobil Coupé te wachten op een huurder.
 |
 |
Ook een paardentransportwagen kan een klassieker worden. De Citroën HY is een mooi voorbeeld.
 |
 |
Zelfs op straat is het nog
interessant: een Lotus Eclat vóór en een Fiat 1100 achter het gebouw.
|
Aanvulling |
SEPTEMBER 2011
De vestigingen van Meilenwerk in Berlijn en Düsseldorf hebben een nieuwe naam
gekregen: Classic Remise. Het in Berlijn gevestigde bedrijf Meilenwerk AG heeft
de licentie voor gebruik van de naam ingetrokken vanwege ontevredenheid met de
opzet in de genoemde vestigingen. Het Meilenwerk in Stuttgart (Böblingen) blijft
zo heten en er komen nieuwe vestigingen in Hamburg (2014) en in het Zwitserse
Horgen (2013).
FEBRUARI
2016
Het bedrijf Meilenwerk is failliet verklaard. De bedrijven in Berlijn en Düsseldorf
onder de nieuwe eigenaar Classic Remise hebben met het bankroet niets uitstaande
en blijven gewoon bestaan. Meilenwerk in Böblingen was al eerder losgemaakt en
heet Motorworld.
|
Bekijk ook: |
|
|
 |
Andere naam, vertrouwd
concept
|
 |
|
|
Succes niet verzekerd |
 |
|
|
Waar passie en handel samenkomen |
 |
 |
Museale showroom in oude locomotievenremise oktober 2007, laatste aanvulling februari 2016 |
 |
|
|
|
|